Tert.am–ը Հայ ազգային կոնգրես ընդդիմադիր դաշինքի վերջին հանրահավաքի, նրա առաջնորդ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթում հնչած մտքերի վերաբերյալ զրուցել է «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնության համակարգող, Շուշիի առանձնակի գումարտակի նախկին հրամանատար Ժիրայր Սեֆիլյանի հետ:
- ՀՀՇ համագումարում առաջին նախագահ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հնչեցրած այն մտքից, թե Հայաստանը չի կարող զարգանալ՝ առանց ԼՂ խնդրի կարգավորման, Դուք դժգոհություն եք հայտնել: Հանրահավաքում Լևոն Տեր–Պետրոսյանն իր ելույթում «ստիպված լրացուցիչ պարզաբանեց», որ ինքը հիշյալ հայտարարությունն անելով՝ նկատի չուներ ԼՂ–ն զիջել, այլ նկատի ուներ, որ Հայաստանը չի կարող զարգանալ՝ առանց ԼՂ խնդրի լուծման: Ի՞նչ կասեք այս մասին:
- Լևոն Տեր–Պետրոսյանը երեկ ասաց. «Ո՞վ է Ձեզ ստիպում որևէ բան զիջել, ո՞վ է պահանջում տարածքներ վերադարձնել, ո՞վ ուրախ չի լինի, եթե ապահովեք լուծում՝ առանց զիջումների»: Այս հարցադրումներով Տեր–Պետրոսյանի արտահայտած միտքը, վստահ եմ, մեր ժողովրդի զգալի մասի համար նորություն էր, սակայն ինձ համար նորություն չէ, որովհետև նույնանման արտահայտություն նրա շուրթերից ես լսել եմ 2008թ. ընդդիմադիր ներկայացուցիչների դահլիճային փակ հավաքի քննարկման ժամանակ: Եվ այս իմաստով նա տարբերվում է Քոչարյանից ու Սերժից նրանով, որ Լևոնը կողմ է լուծման՝ հանուն շուտափույթ լուծման, վերջին երկուսը կողմ են լուծման՝ հանուն նրանց աթոռի, իշխանության պահպանման: Եվ պետք է ազնիվ լինենք և չանտեսենք այն փաստը, որ Տեր–Պետրոսյանն ապացուցել է, որ ինքն այն գործիչը չէ, որ ամեն գնով կառչողն է իր աթոռից, իշխանությունից: Համամիտ չլինելով շուտափույթ լուծման նրա հիմնավորումներին՝ ստանում ենք մի պատկեր, որ լուծումը դառնում է ինքնանպատակ, սակայն շատ ավելի լավ կլիներ սույն թվականի հուլիսի 17–ի ՀՀՇ–ի համագումարում նրա ելույթից հետո նա շատ ավելի կարճ ժամանակ հետո հանդես գար հայտարարությամբ, որպեսզի այդպիսի թյուրընկալումներ չլինեին, քան 2 ամիս սպասեր ու հերթական հանրահավաքի ժամանակ ելույթով հանդես գար, որովհետև մեր ժողովուրդը հանրահավաքների բեմերից այլ բովանդակությամբ ելույթների է կարոտ։ Փորձեմ մեկ անգամ ևս իմ տարակարծությունը հայտնել՝ նշելով, որ հայկական կողմն Արցախի խնդիրը վաղուց է լուծել և պատերազմի վտանգի հավանականությունը մեծանում է այն դեպքում, երբ խախտվում է այսօրվա ստատուս քվոն:
- Ակնկալիքներ ունեի՞ք ՀԱԿ–ի հանրահավաքից:
- Ես դեռ հանրահավաքից առաջ էի ասել, որ ոչ մի ակնկալիք չունեմ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթից, և ես մնում եմ իմ կարծիքին: Այո, իմ համոզմամբ, ՀԱԿ–ը չի լսում մեր հորդորները, որ մենք ասում ենք, որ երբեք հույս չպետք է փայփայել, թե ընտրություններով ի նպաստ ժողովրդի փոփոխություններ կլինեն: Դժբախտաբար, նրանք չլսելով մեր հորդորը, շարունակում են այն ուղին, որ գնում են դեպի հերթական կամ արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ:
- Ո՞րն է ստեղծված իրավիճակի լուծման հարցում ՀԱԿ–ի և «Սարդարապատի» մոտեցումների տարբերությունը:
- Մենք տարբերություն չենք դնում հերթականի և արտահերթի, մենք կարծում ենք, որ կեղեքող համակարգի առկայության դեպքում ընտրությունների միջոցով հնարավոր չէ որևէ արդյունքի հասնել, որը օգուտ կբերի մեր ժողովրդին: Սա է մեր տեսակետը, և մենք կարող ենք հիմնավորել մեր տեսակետը, որ արտահերթի կամ հերթականի միջև որևէ տարբերություն չկա, որովհետև այդ ամենը կատարվելու է իշխող համակարգի առկայության դեպքում: Իմ համոզումն այն է, որ ՀԱԿ–ը, չլսելով մեր հորդորները, գնում է հերթական կամ արտահերթ ընտրությունների, այս դեպքում, ես նույնիսկ կարող եմ վստահաբար ասել, որ հերթական, այսինքն՝ 2012թ. խորհրդարանական ընտրություններին է գնում: Խոսքս չի վերաբերում միայն ՀԱԿ–ին, այլև «Ժառանգությանն» է վերաբերում: Լավագույն դեպքում նրանք ստանալու են 7–8–ական տեղ խորհրդարանում, և ի՞նչ է փոխվելու մեր ժողովրդի համար՝ ո՞ւր են գնում նրանք, ո՞ր խորհրդարանը, ինչպիսի՞ խորհրդարան, հովիկաբրահամյանների՞ խորհրդարան, մականունավորների՞ խորհրդարան: Մեր ասածն այն է, որ նախ պետք է համակարգը փոխել, հետո, այո, անպայման, ընտրություններով ձևավորել ժողովրդի իշխանությունը:
