Ի վերջո, Իջևանի քաղաքապետի ընտրությունների առիթով Տավուշի մարզկենտրոնում էինք: Միևնույնն է, ո’չ Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանի, ո’չ նրա օգնական Անի Մելիքսեթյանի, ո’չ մամուլի քարտուղար Սոֆի Վերանյանի հետ մեր հեռախոսային զրույցները ոչինչ չտվեցին, անգամ` մարզպետի հետ Երևանում կայանալիք հանդիպման պայմանավորվածությունը չկայացավ: Մեզ համար անհայտ մնաց, թե ո?վ է, ինչպիսի? մարդ է Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը: Իջևանում` բնակիչների հետ զրույցներում` ի թիվս այլ հարցերի, մեր թերթի ՙԱրդյոք ովքե?ր են ...՚ խորագրի ներքո հետաքրքրվեցինք, թե ո?վ է, ի?նչ մարդ է Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը:
Շատերի պատասխանը կտրուկ էր. ՙԴա ո?վ ա ...՚: Երբ փորձում էինք հիշեցնել թե իրենց մարզի ղեկավարը, նույնքան անտարբեր պատասխաններ էինք ստանում. ՙՉեմ ճանաչում ...՚, ՙԴրա մասին լսած չեմ ...՚, ՙԽի?, ըտենց մարդ էլ կա? էս քաղաքումը, բա ինչի? ենք էս օրի~ն, բա քո?ռ ե~ն, չե?ն տենո~ւմ, հրե~ն, ավտոբուսնիք կաղնած, սաղ Իջևանը Ռուսաստան ա քինում, բա իրանց ժողովուրդ պետք չի?, բա ո?ւմ պիտի կառավարեն, էս քար ու քռի?ն, վայ հողերս ըտենց ղեկավարների գլխին, հա~ ...՚: Վերջին բազմաբովանդակ պատասխանը Մարզպետունի Մեժլումյանինն էր, ով բոլոր առումներով ընդվզում էր կարծես, բայց իր խոսքերով ՙկող ու կուշտը աչք ածում՚, թե ՙամա, շեստյորկեքից մեկը բան ման չլսի?, զահլա չկա, է~ ...՚: Զարմացանք, թե թերթում ենք տպագրելու, Իջևանում էլ` ընթերցողներ ունենք, կկարդան և պատասխանն իսկապես բնորոշիչ էր. ՙԻրանք գիտե~ս ի?նչ սորթի են: Դրանք մենակ իրանց տակն են տենում ու գլուխները ջայլամի պես ավազի մեջ խրած ճանճի պես դողում են, թե հլա ինչքա~ն պիտի դիմանան իրանց պաշտոնին, դեռ ի?~նչ պիտի լափեն: Այ բալա, դրանք թերթ կարդացո?ղ ե~ն, հըլա որ հանդիպես. հարցրու տառերը գիտե?ն: Քաջ Նազարի պես պաշտոնի են տիրացել ու էն տիրանալն ա, որ տիրացել են ...՚: Որ ...
Այնուամենայնիվ` իր մարզկենտրոնում, թերևս բացի մարզպետարանի աշխատակիցներից ճանաչողներ, ավելին` Արմեն Ղուլարյանի վայ գործունեությամբ հետաքրքրվածներ գտնվեցին, երկու երիտասարդներ, որ հետաքրքիր զրուցակիցներ էին` Արթուրն ու Տիգրանը /ՙմենք հորեղբոր տղաներ ենք, որ գրեք անուններս, սաղ էլ ա ճանաչիլ տեն՚ - Ա.Տ./, ովքեր անհամաձայնություն ունեին միայն, թե Իջևանին կից ասֆալտի գործարանը մարզպետինն է, թե` ո’չ: Մի խոսքով, նրանք շատ ուշագրավ ինֆորմացիա ունեին: Պարզվում է. ՙԻջևանից նոր դուրս եկած ճամփեզրին մարզպետը շինանյութի խանութ ունի: Դիմացն էլ գետն ա, է~լի, ուրեմն` կռանը կաղնում ա, ախպեր, էդ գետի եզրին` հա’մ դեմից, հա’մ քամակից բետոնի հենապատեր կան դրած, կողերանքն էլ բետոն լցած չի: Կռանով էդ բետոննիքը վեր են կալում` դնում ճամփի էս ղրաղին, որպես շինանյութ ծախում: Վաղը, մյուս օրը, որ էս անգամ ճամփեն փլվի ու մաշինեքը թափեն գետը, կասեն դժբախտ պատահար ա, ամա աչքի լույսով էդ աևտուրը կասես ոչ մեկը չի տենում, քո?ռ ե~ն՚: Մեկն ասում էր, մյուսը` լրացնում:
Հետաքրքրվեցինք, թե էդ ի?նչ ավտոբուսների մասին էր խոսքը, որով իջևանցիներն արտագաղթում են: Անգամ մենք տեսանք. սպիտակ, երկհարկանի, արտասահմանյան մակնիշի ավտոբուսներ: Ակցիա է հայտարարված ու 18 հազար դրամով ոչ միայն իջևանցիներին, այլև հանրապետությունից բոլոր ցանկացողներին տեղափոխում են Ռուսաստան` Կրասնոդար, Արմավիր, Ռոստով ... ՙէլ ո±ւր ա պետք ...՚,- անկեղծ հարցրեց դրանց դիսպետչերը:
Պարզվում է, արտագաղթողների միջև էլ մի ներքին ընդվզում կա: Մարդիկ կարիքից դրդված ու ստիպված են գնում: Նրանցից մեկին հարցրեցինք, թե օգնության խնդրով դիմե±լ եք, օրինակ. Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանին: Քոչվոր Կիման` նա ինքն իրեն էր այդպես որակում, զարմացած նետեց, թե. ՙԴա ի?նչ մարդ ա~, հա~, մարզպե?տը, ա~, նա ո?վ ա~, որ ի?նչ կարենա անի~, նրա ձեռին ի?նչ կա: Կարում էին, թող էն ճամփեն ժամանակին սարքեին, ոչ թե ճամփի միջումը բետոննիքը շարեին, թե միակողմանի երթևեկեք, որ էդքան մարդը հողի տակին չմնային: Բա դրանք խիղճ ունե~ն, բա դրանք մարդ Է~ն, ես էլ գնամ վիզ ծռեմ, թե մի էրկու քոռ կոպեկ տվեք քյոռփեքիս պահե~մ ...՚:
Քանդակների սիմպոզիումից ձևավորված այգում երկու այր ու կին ՙավել էին քաշում՚: Մոտեցանք ու զրույցի բռնվեցինք նրանց հետ: Սարգսյան Ռիտան, ով 10 երեխա է պահում` ՙմեկն էլ վերկալովի՚, մարզպետի հարցում ասաց, թե ՙճանաչիլը ճանաչում եմ, բայց թե նրա կուշտը գնամ, ի?նչ` սաղ էլ սուտ են: Նա` առավել ևս, գիտե~ս, էս պաշտոնով մարդկանց մեջ ինչքան փուչիկ, ստից մարդիկ կա~ն, ուրեմն` իմ գործը մինչև Արսեն Բաբայան /?/ ա հասել, բայց մարզպետը մատը մատին չտվավ: Իրեք անգամ դիմել եմ, ասում ա` մենք ի վիճակի չենք, մենք ոչինչ չենք կարա անենք: Ես էդքան քյոռփեքիս մի ժեշտի դոմիկի մեջ ո?նց պահեմ, իրենք, որ չեն կարա, էլ ինչի? էն ղեկավա~ր, նրանցից ի±նչ ղեկավա~ր, որ հանդիպես, ասա, Սարգսյան Ռիտային գիտե?ս, տասը էրեխա ունի, մեկն էլ վերկալովի ...՚:
Ի?նչ ասենք, ասելու բան էլ թերևս չմնաց, եթե մարզպետին մարզկենտրոնում այսպես են բնորոշում, կամ` չեն ճանաչում, ի դեպ ամենաերկարակյաց մարզպետին, ով կարծեմ երեք նախագահների ենթակայությամբ էլ աշխատել է` երկուսը գնացել, բայց ինքը մնացել է պաշտոնին: Անշառ, զրուցակիցներիցս մեկի բնորոշմամբ` ՙբանից բեխաբար՚, լրագրողներիցս խույս տալով հարատևում է Տավուշի մարզպետի պաշտոնում:
Այնուամենայնիվ` իր մարզկենտրոնում, թերևս բացի մարզպետարանի աշխատակիցներից ճանաչողներ, ավելին` Արմեն Ղուլարյանի վայ գործունեությամբ հետաքրքրվածներ գտնվեցին, երկու երիտասարդներ, որ հետաքրքիր զրուցակիցներ էին` Արթուրն ու Տիգրանը /ՙմենք հորեղբոր տղաներ ենք, որ գրեք անուններս, սաղ էլ ա ճանաչիլ տեն՚ - Ա.Տ./, ովքեր անհամաձայնություն ունեին միայն, թե Իջևանին կից ասֆալտի գործարանը մարզպետինն է, թե` ո’չ: Մի խոսքով, նրանք շատ ուշագրավ ինֆորմացիա ունեին: Պարզվում է. ՙԻջևանից նոր դուրս եկած ճամփեզրին մարզպետը շինանյութի խանութ ունի: Դիմացն էլ գետն ա, է~լի, ուրեմն` կռանը կաղնում ա, ախպեր, էդ գետի եզրին` հա’մ դեմից, հա’մ քամակից բետոնի հենապատեր կան դրած, կողերանքն էլ բետոն լցած չի: Կռանով էդ բետոննիքը վեր են կալում` դնում ճամփի էս ղրաղին, որպես շինանյութ ծախում: Վաղը, մյուս օրը, որ էս անգամ ճամփեն փլվի ու մաշինեքը թափեն գետը, կասեն դժբախտ պատահար ա, ամա աչքի լույսով էդ աևտուրը կասես ոչ մեկը չի տենում, քո?ռ ե~ն՚: Մեկն ասում էր, մյուսը` լրացնում:
Հետաքրքրվեցինք, թե էդ ի?նչ ավտոբուսների մասին էր խոսքը, որով իջևանցիներն արտագաղթում են: Անգամ մենք տեսանք. սպիտակ, երկհարկանի, արտասահմանյան մակնիշի ավտոբուսներ: Ակցիա է հայտարարված ու 18 հազար դրամով ոչ միայն իջևանցիներին, այլև հանրապետությունից բոլոր ցանկացողներին տեղափոխում են Ռուսաստան` Կրասնոդար, Արմավիր, Ռոստով ... ՙէլ ո±ւր ա պետք ...՚,- անկեղծ հարցրեց դրանց դիսպետչերը:
Պարզվում է, արտագաղթողների միջև էլ մի ներքին ընդվզում կա: Մարդիկ կարիքից դրդված ու ստիպված են գնում: Նրանցից մեկին հարցրեցինք, թե օգնության խնդրով դիմե±լ եք, օրինակ. Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանին: Քոչվոր Կիման` նա ինքն իրեն էր այդպես որակում, զարմացած նետեց, թե. ՙԴա ի?նչ մարդ ա~, հա~, մարզպե?տը, ա~, նա ո?վ ա~, որ ի?նչ կարենա անի~, նրա ձեռին ի?նչ կա: Կարում էին, թող էն ճամփեն ժամանակին սարքեին, ոչ թե ճամփի միջումը բետոննիքը շարեին, թե միակողմանի երթևեկեք, որ էդքան մարդը հողի տակին չմնային: Բա դրանք խիղճ ունե~ն, բա դրանք մարդ Է~ն, ես էլ գնամ վիզ ծռեմ, թե մի էրկու քոռ կոպեկ տվեք քյոռփեքիս պահե~մ ...՚:
Քանդակների սիմպոզիումից ձևավորված այգում երկու այր ու կին ՙավել էին քաշում՚: Մոտեցանք ու զրույցի բռնվեցինք նրանց հետ: Սարգսյան Ռիտան, ով 10 երեխա է պահում` ՙմեկն էլ վերկալովի՚, մարզպետի հարցում ասաց, թե ՙճանաչիլը ճանաչում եմ, բայց թե նրա կուշտը գնամ, ի?նչ` սաղ էլ սուտ են: Նա` առավել ևս, գիտե~ս, էս պաշտոնով մարդկանց մեջ ինչքան փուչիկ, ստից մարդիկ կա~ն, ուրեմն` իմ գործը մինչև Արսեն Բաբայան /?/ ա հասել, բայց մարզպետը մատը մատին չտվավ: Իրեք անգամ դիմել եմ, ասում ա` մենք ի վիճակի չենք, մենք ոչինչ չենք կարա անենք: Ես էդքան քյոռփեքիս մի ժեշտի դոմիկի մեջ ո?նց պահեմ, իրենք, որ չեն կարա, էլ ինչի? էն ղեկավա~ր, նրանցից ի±նչ ղեկավա~ր, որ հանդիպես, ասա, Սարգսյան Ռիտային գիտե?ս, տասը էրեխա ունի, մեկն էլ վերկալովի ...՚:
Ի?նչ ասենք, ասելու բան էլ թերևս չմնաց, եթե մարզպետին մարզկենտրոնում այսպես են բնորոշում, կամ` չեն ճանաչում, ի դեպ ամենաերկարակյաց մարզպետին, ով կարծեմ երեք նախագահների ենթակայությամբ էլ աշխատել է` երկուսը գնացել, բայց ինքը մնացել է պաշտոնին: Անշառ, զրուցակիցներիցս մեկի բնորոշմամբ` ՙբանից բեխաբար՚, լրագրողներիցս խույս տալով հարատևում է Տավուշի մարզպետի պաշտոնում:
Հ. Գ. Անգամ Իջևանի քաղաքապետի երկու թեկնածուներից ոչ մեկը չգիտեր, թե ի վերջո, ո?ւմ թեկնածությունն է պաշտպանում. և’ որպես անհատ, և’ որպես մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը: Վարուժան Ներսիսյանն ընդհանրապես ուսերը վեր քաշեց` պատասխան չունենալով ու թերևս հարցից զարմացած, իսկ Վարդան Ղալումյանի պատասխանը կարդացե’ք իր հետ հարցազրույցի հատվածում:
No comments:
Post a Comment