Խմբագրությունը բազում նամակներ է ստանում ընթերցողներից, սակայն այս մեկը, որն ըստ էության պատասխան է մեր թերթի օգոստոսյան համարներից մեկում տպագրված փոքր լուրին. ՙՀավը վախեցած է...՚ ու հաջորդը, որ կտպագրենք առաջիկա համարում, միևնույն ժամանակ մեղադրանք էր բովանդակում մեր հասցեին ու ... որոշեցինք տպագրել, իհարկե, մասնակի խմբագրմամբ: Նամակում փոխվել են բարբառային ու մեզ անհասկանալի ու ոչինչ չասող առանձին նախադասությունները միայն:
ՙՄոռացված ժողովրդի՚ արձագանքը
Հարգելի խմբագրություն. Անբավարարված ենք ձեր կողմից որակավորմանը, ապշած ենք 200-ից ավելի աղետյալ սպիտակցիներս, որովհետև ՙԺամանակի ՄԻՏՔ՚-ի խմբագրությունում ոչ լրիվ են տեղեկացված 1988 թ. ահավոր աղետի հետևանքների մասին: Նորություն չէ, որ Լոռու մարզպետարանը աղետյալ սպիտակցիների գնահատմամբ համարվում է ֆաշիզմի հիմնադրման ամրոց: Ինչ վերաբերում է հավ գոյականի մասին անտեղյակությանը, հիշեցնենք` վաղ ժամանակից նրանց գերդաստանում մահմեդականության հիմքերն են հաստատվել, հետագայում` ֆաշիզմի ուսմունքը. խորհրդային կարգերի ինքնափլուզումից հետո` Հավ` Սպիտակի նախկին քաղաքապետ Վանիկ Ասատրյանը, ինքնակոչ կարդինալի կոչումի է արժանացել: Մինչդեռ` ՙԺամանակի ՄԻՏՔ՚ շաբաթաթերթի առաջին էջում նշվում է ՙՀավը վախեցած է՚:
Հարգելի խմբագրություն. Գործից անտեղյակ լինելը վիրավորական չէ, օրինակ, հիտլերյան Գերմանիան բավականին ուսուցանելի ժառանգություն է թողել բոլոր ազգերի համար, հետաղետյան ժամանակներում երկու տասնյակ ադոլֆականների խմբաքանակը հաստատվել է Սպիտակում` Հավ կարդինալի գլխավորությամբ: Այսօր կարող ենք խոսել Հավ կարդինալի 10 տարիների մաքառումների և արահետների մասին: Աղետյալ սպիտակցիներս քաջ գիտակցում ենք մեր առօրյա իրավիճակի խայտառակության պատճառները, որ հայտնվել ենք այնպիսի խաչմերուկում, որտեղից հնարավոր չէ պատկերացում կազմել, թե որ կողմից ենք վիրավորանքների ենթարկվելու, կամ` որ կողմից ենք վերջնական ճշմարտությանը սպասելու:
Ձեր կողմից` որպես ծաղրանք հիշատակվում է անհասկանալի լուրը` ՙՀավը վախեցած է՚: Վերջին 10 տարիներին առավել տուժած քաղաք Սպիտակը երկրորդ անգամ է աղետահարվել, որի մասին հիշեցնում ենք մակերեսորեն. երկու տասնյակ նորակառույց շահագործման հանձնված արտադրական կառույցներ են ապամոնտաժվել, մասնատվել և օտարվել են անհայտ ուղղությամբ: Բավարար քանակությամբ շինտեխնիկա, շինանյութ, մոտավորապես 100 կմ ստորգետնյա տարբեր տրամաչափերի խողովակաշարեր օտարվել են այդ նույն վախեցած Հավի գիտությամբ և մասնակցությամբ, էլ չենք խոսում բնակշահագործման հեղեղատում թե ինչպիսի միջոցներ են լվացվել: Մի հարցում տեղեկացված ենք, որ քաղաքաշինության ասպարեզում անտեսված է սեյսմիկ անվտանգության հարցը, որովհետև հին քաղաքի տարածքն առ այսօր չունի նոր նախագիծ: Այս ամենի հաշվառման զամբյուղում ներկայացվում է, թե որքան նյութական վնաս է հասցվել աղետյալ սպիտակցիներին, այն գերազանցել է 3 միլիարդ ԱՄՆ դոլարը: Եթե այդ գումարը բաժանվել է 20 դիպուկահարների միջև. մեկ բաժնետեր, անհատ Հավն ինչպե±ս կարող է վախեցած համարվել:
Ինչպես տեսնում եք, առավել տուժած քաղաքի բնակիչների հետագայի հարցերը դուրս են շպրտված հանրապետության ուրվագծից, էլ ինչպե±ս կարող ենք անհանգստանալ 1915 թ. Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցով, կամ թե ի±նչ ընթացք կունենա արցախյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացը աղետյալներիս համար կարևորություն չի ներկայացնում: Հանրապետության հյուսիսային մասում ծվարած կես միլիոն աղետյալներն իրենց ցավն ունեն, իրենց բողոքի ցասման շտեմարանը, թե որքա±ն կմնանք բարոյական սպանդի սեղանին մխված, անհայտ է, բայց իրավիճակը ֆիզիկական մահից դաժան է:
Նորից դեկտեմբերն է, երեկ` սև օրը, աղետյալ սպիտակցիներս շարժվեցինք դեպի քաղաքային պանթեոն` մեր անմեղ զոհերի անմխիթար հողաթմբերը խնկարկելու: Նման անցյալ ունեցող հասարակությանը ինչո±ւ վիրավորել: Այն ինչ կատարվում է կիսով չափ հայաթափված Հայաստան երկրի ներսում, վախի չափանիշը մենք ենք որոշելու:
20-րդ դարը հայերիս համար չի եղել բարեբեր. գոյատևել ենք ինչպես կարողացել ենք, սակայն իրավունք չունենք մոռանալ կյանքում ավելի վտանգավորության շարունակության մասին. եթե ուշադիր ուսումնասիրել ներգաղթի տարեթվերը, բոլորիս համար հասկանալի կդառնա ինչ է ժառանգվել մեզ այդ ժամանակներից: Ներթափանց ամբոխները երկրի ներսում կարգեր են հաստատել և նրանց բոլոր լիդերները ձեռնամուխ են եղել հայրական օջախից օժիտաբաժին զավթելուն: Փաստ է, որ բոլորը հասել են իրենց նպատակների իրականացման վերջնակետին, սակայն վտանգի ազդեցությունը տարածվել է բոլորի վրա, այդ իսկ պատճառով` բոլորը խուսափում են պատասխանատվությունից: Այսօր գործող համակարգում բոլոր պաշտոնազբաղները երկընտրանքի առջև են. առաջին հերթին ջանում են լուծել հայ-թուրքական սահմանի շուտափույթ բացման հարցերը, եթե չհաջողվի, դիմությունն աշխատելու է խորհրդային կարգերի վերականգնման հարցերի շուրջ:
Հարգելի խմբագրություն. Մեր խնդրանքի լուսաբանումը կարևոր նշանակություն ունի մի քանի հազար աղետյալ սպիտակցիների համար: Եթե հարմար կգտնեք, հանդես բերեք բարոյական աջակցություն: Խնդրագիրը կազմվել է Սպիտակում գործող ՙՄոռացված ժողովուրդ՚ խորհրդում:
Գրառման պատասխանատու, նշված խորհրդի անդամ, առավել տուժած ընտանիքի հայր 70-ամյա թոշակառու.
Համլետ ԴԻԼԲԱՐՅԱՆ
Հ.Գ. /Սպիտակում այսօր տիրող համայնավարական կարգերի ու ամենաթողության մասին` հաջորդիվ/:
No comments:
Post a Comment