Մասնավոր ծանոթություններից բացի զրուցեցինք պատահական անցորդների հետ, հետաքրքրվեցինք, թե ինչպե±ս են ապրում աշտարակցիները, ի±նչ հոգսեր, առանձնահատուկ խնդիրներ ունեն, ի±նչ վիճակում է մոռացված Պերճ Պռոշյանի տուն - թանգարանը, չորս` սբ. Մարինե, Կարմրավոր, Սպիտակավոր և Ծիրանավոր եկեղեցիները, աղանդավորության ճիրաններն այստեղ ինչի± են հասել:
Սբ. Մարինե եկեղեցին 12-րդ դարի փոքրիկ կոթող է, որի քահանայի հավաստմամբ, պատարագներին կանգնելու տեղ չկա, մարդկանց մեծ մասը դրսում են մնում: Սակայն նա ՙՄերսեդես՚-ից իջավ, մտավ եկեղեցի ու շատ վրդովված էր Եհովայի վկա երիտասարդ քարոզիչների վրա, որոնց ազգադավության ու անհավատության մեջ էր մեղադրել, նրանք էլ` հակադարձել էին հռհռոցով. ՙԲերանները մինչև ականջները բացած ծիծաղում էին՚:
Ուրախալին այն էր, որ առաջին հայացքից զարնեց մեր ուշադրությանը. այս եկեղեցու տարածքը երիտասարդության ժամադրավայրն էր կարծես, ծառերի տակ սիրահարներ էին ՙղունղունում՚ ու հայացքները թաքցնում հատուկենտ անցորդներից: Թերևս` պատճառն այն է, որ Աշտարակում մի կարգին հանրային զբոսայգի չկա:
Սբ. Կարմրավորում ու հարակից ՙՀին Աշտարակ՚ պանդոկում շատ արտասահմանցիներ կային, շատ շոգ էր, զրույցի թեմա էլ չկար, ուստի` քայլերս ուղղեցինք դեպի մոտակայքում գտնվող արձակագիր Պերճ Պռոշյանի տուն - թանգարան: Այստեղ ընդունեցին շատ հյուրընկալությամբ, Արմինեն անմիջապես իր դերի մեջ մտավ ու մեզ ուղեկցեց տան սենյակներով, պատմեց ու ներկայացրեց Պռոշյանի իրերի ու ընտանիքի մասին: Խնդիրներից` առանձնացրեց թանգարանի մոտակայքում կուտակված աղբը, որի համար քանիցս դիմել են Աշտարակի քաղաքապետարանին, սակայն, երևի միջոցներ չունենալու պատճառով` չեն մաքրում: Թերևս ամենկարևոր խնդիրներից մեկն այն է, որ թանգարանի այցելուների թիվը շատ քիչ է: Դրան նպաստել է նաև այն, որ ի թիվս այլ գրողների, Պերճ Պռոշյանը ևս դուրս է մղվել հայ գրականության ժամանակակից դասագրքերից և աշակերտներն այլևս չեն անցնում այս հեղինակին: Թանգարանն ընդգրկված չէ նաև որևէ տուրփաթեթում, մինչդեռ` հետաքրքրիր ու ուսանելի բավական նյութ կա այնտեղ, շենքն էլ` վերջերս է վերանորոգվել: Պռոշյանի տուն - թանգարանից քիչ հեռու սբ. Սպիտակավոր և Ծիրանավոր փլվող ու անհրապույր եկեղեցիներն են ...
Ի±նչ են ասում, ինչի±ց են դժգոհում աշտարակցիները. տրանսպորտից, որ հանրահավաքային օրերին շատ վատ կամ չեն աշխատում, անգործությունից, պարապությունից, գուցե` ոչինչ չանելու ցանկությունից: Աշտարակցիները հրապարակին ՙՈւռուց՚ են ասում: Ահա այդ ուռուցով ՙգմփգմփալեն առու ա հոսում, իսկ հրապարակի միակ ֆանտանները ցամաք են, ծառերը չորանում են, աղբահանությունը վատ ա կատարվում՚: Տաքսիստներն են դժգոհում, թեև` բավական քաղաքական հասունություն կա Աշտարակում: Թերևս` ինչպես միշտ: Երբ ոմանք դժգոհում էին Երևան հասնելու դժվարություններից ու տրանսպորտի բացակայությունից, տաքսիստներից մեկն օդում հռետորական հարց շարադրեց, թե ՙԼևոն Տեր-Պետրոսյանն ինչի± ա միտինգ անում՚ ու ինքն էլ պատասխանեց. ՙԱսում են, դու միտինգ արա, որ ուրիշ մեկը գլուխ չբարձրացնի, առաջ չգա ...՚
Աշտարակում մեր մասնավոր զրույցների ու հասարակական կարծիքի մասին` կարդացե’ք հաջորդ համարում:
Երևան - Աշտարակ - Երևան
No comments:
Post a Comment